پیش‌تر منا امینی از دانشگاه اتریش با انتخاب موضوع «ادبیات کودک و نوجوان ایران با تمرکز بر آثار هوشنگ مرادی کرمانی» در زبان  آلمانی، احمد تمثیل با موضوع «تجزیه و تحلیل «قصه‌های مجید» در بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دهلی هند»، کریستینا پورنیا در دانشگاه رم ایتالیا با انتخاب بخشی از آثار این نویسنده در کنار نویسندگان ده‌ها پایان‌نامه در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا در ایران به داستان‌های مرادی کرمانی پراخته‌اند. 

بهاره بهداد درباره پایان‌نامه خود که منشأ نگارش کتابی پژوهشی شده است گفت: کتابی میراث ادبی خواهد شد و روند خواندن آن در نسل‌های بعدی تداوم خواهد داشت که  دارای ویژگی‌های ادبی درون متن و مسائلی در بیرون از متن باشد. مسائل غیرادبی همچون تهیه فیلم‌نامه، نمایش‌نامه، تولید نوشت‌افزارها و ... که پس از نگارش هر اثر ادبی می‌تواند اتفاق بیفتد، در این زمینه دخیل است. «نیکولا کوچولو» مثل «قصه‌های مجید» دارای چنین ویژگی‌هایی بوده و هست. یعنی هر دو اثر به لحاظ ادبی و غیرادبی واجد شرایطی بوده که توانسته آن‌ها را پایدار کند. هر دو کتاب دارای نویسندگان قوی هستند. البته «نیکولا کوچولو» به سبب این‌که دارای تصاویری بوده توانسته است بیش از «قصه‌های مجید» برند شود و در اغلب محصولات فرهنگی کودکان و نوجوانان مثل نوشت‌افزارهای آنان حضور جدی دارد؛ اما «قصه‌های مجید» به لحاظ ادبی قدرت بیش‌تری دارد و پایان‌نامه‌های زیادی براساس  این کتاب نوشته شده و در جوامع آکادمیک مورد توجه بیش‌تری قرار گرفته است.

به گفته این پژوهشگر، هر دو کتاب دارای ویژگی‌های شاخصی برای جهانی شدن هستند و همین موضوع سبب شده ترجمه هر دو اثر در کشورهای مختلف با فرهنگ‌ها و آداب و رسوم گوناگون مورد توجه عموم مردم قرار گیرد.

نویسنده در این پژوهش کتاب «قصه‌های مجید»هوشنگ مرادی کرمانی را که تا کنون ۳۰ بار تجدید چاپ شده در نگاهی تطبیقی با کتاب «نیکولا کوچولو»ی رنه گوسینی از سه دیدگاه مقایسه کرده است؛ اول از نظر پذیرش ملی، انتشار آن‌ها، اقتباس‌ها و کاربرد این آثار در عرصه‌های  تجاری، دوم زیبایی درونی متون و سوم ترجمه این دو اثر به زبان‌های مختلف که نشان‌دهنده ویژگی منحصر به فرد هر اثر و همچنین دربرگیرنده وجوه اشترک فرهنگ‌های مختلف است.